Yıl 2014 işyeri hemşireliği

yaptığım firmanın işyeri hekimi o dönemde Bowen Terapi

eğitimi alıyordu. Süreç gereği vaka ödevleri için kişilerle bowen çalışmak

gerekiyordu. Bana bundan bahsetti ve böyle şeyleri deneyimlemeye bayıldığım

için hemen kabul ettim. Ben konunun deneyim tarafındaydım ancak ilk deneyimim

beni buralara kadar getirdi. Kim bilir belki bir gün siz de bu mucize yöntemi

uygulamak isteyenlerden olabilirsiniz.

Kısa bir sağlık özgeçmişimi

aldıktan sonra sedyede uzandım ve heyecanla neler olcağını bekledim. Kendisi

belli noktalara çok hoşa gidecek kadar küçük bir baskı ile dokunuş yapıyor ve

odadan ayrılıp beni yalnız bırakıyordu. Zaten ne oluyorsa o gittikten sonra

verilen iki dakikalık aralarda oluyordu. Belime dokunuyor ama kollarımda hoşuma

giden bir ağırlık hissi, sırtıma dokuyor ama bacaklarımda uyuşmalar, boynuma

dokunuyor ellerim yanıyor gibi. Bunları hissetikçe bir yandan da bir iyilik

hali çöküyordu üstüme. Kendimi adeta jöle gibi hissediyor ve keyiften yüzümdeki

sırıtmaya engel olamıyordum.

Seans kırk dakika sürdü ve

kalktıktan sonra adeta başka bir bedenle kalkmıştım sedyeden. Sonra beni

on-onbeş dakika kadar süren bir gülme krizi tutmuştu. Kendimi durduramıyordum.

Yaklaşık bir saat içinde ise birkaç senedir var olan ama o gün hiç de ortada

olmayan sol bacağımdaki siyatik ağrısı aniden ve keskin şiddetli şekilde geri

geldi. Bacağım yaklaşık bir gün boyunca ağrıdı. Sandım ki bacağımı

kaybediyorum. Su içmemi, biraz yürümemi ve sabretmemi söylemişti doktorumuz.

Öyle de yaptım ve dokuz yıldır halen siyatik ağrım yok. Mucize değil de ne

bu...