Yıl 2014 işyeri hemşireliği yaptığım firmanın işyeri hekimi o dönemde Bowen Terapi eğitimi alıyordu. Süreç gereği vaka ödevleri için kişilerle bowen çalışmak gerekiyordu. Bana bundan bahsetti ve böyle şeyleri deneyimlemeye bayıldığım için hemen kabul ettim. Ben konunun deneyim tarafındaydım ancak ilk deneyimim beni buralara kadar getirdi. Kim bilir belki bir gün siz de bu mucize yöntemi uygulamak isteyenlerden olabilirsiniz.

Kısa bir sağlık özgeçmişimi aldıktan sonra sedyede uzandım ve heyecanla neler olcağını bekledim. Kendisi belli noktalara çok hoşa gidecek kadar küçük bir baskı ile dokunuş yapıyor ve odadan ayrılıp beni yalnız bırakıyordu. Zaten ne oluyorsa o gittikten sonra verilen iki dakikalık aralarda oluyordu. Belime dokunuyor ama kollarımda hoşuma giden bir ağırlık hissi, sırtıma dokuyor ama bacaklarımda uyuşmalar, boynuma dokunuyor ellerim yanıyor gibi. Bunları hissetikçe bir yandan da bir iyilik hali çöküyordu üstüme. Kendimi adeta jöle gibi hissediyor ve keyiften yüzümdeki sırıtmaya engel olamıyordum.

Seans kırk dakika sürdü ve kalktıktan sonra adeta başka bir bedenle kalkmıştım sedyeden. Sonra beni on-onbeş dakika kadar süren bir gülme krizi tutmuştu. Kendimi durduramıyordum. Yaklaşık bir saat içinde ise birkaç senedir var olan ama o gün hiç de ortada olmayan sol bacağımdaki siyatik ağrısı aniden ve keskin şiddetli şekilde geri geldi. Bacağım yaklaşık bir gün boyunca ağrıdı. Sandım ki bacağımı kaybediyorum. Su içmemi, biraz yürümemi ve sabretmemi söylemişti doktorumuz. Öyle de yaptım ve dokuz yıldır halen siyatik ağrım yok. Mucize değil de ne bu...