12.12

Çok büyük işlere girmeyeceğim, bu kez bu kapıyı elimdeki enstrümanlarla geçeceğim

Birine ihtiyaç duymadan, kendime bu sorumluluğu büyük görmeden

Adım evrim, heybemdeki mevcut olanlardan da verim alabilirim

Derin korkularıma tüpsüz dalacağım, gözüm pektir kalbimden ise gelen ses

Nerden bilir ki aklım ucu atama dokunan bir derdim varmış

Bunu görebildiğim sistemler var doğruluğundan adım gibi eminim

2010 yılını temizlemeye niyetle kapanıyorum mabedime

Ey Mikail tutar mısın elimden? Bu yıl zorluydu yaşamımda

Sağımda hissediyorum seni, kalbimden geçirdiğim anda buradasın

Ah koruyucu rehber, ah Yüce Yaratıcı’ ın vazifelisi

Elimle çiziyorum 2010’u ve yılan ruhunu çağırıyorum, o benim yoldaşım

Kapı gibi açılıyor 2010, 20 bir yana 10 diğer yana ve ortada bir yol beliriyor

Karanlık bir ormanda, gözlerim görmeden, ıslak çamurlu yola yalınayak düşüyorum

Korku mu? çok cılız çünkü Mikail sağımda sesini duyuyorum, bir de üçüncü gözüme artık güveniyorum

Birden bir boşluğa düşüyorum dakikalarca, varacağım yerden bihaber

Bir kuyu bu, içi su ve yılan dolu bir kuyu, yılanlar şefkat dolu

İkisi ellerimden tutar gibi, buradayız teslim ol bize der gibi

Ben kendimi bırakıyorum, gözlerim bırakıyor damlaları

Yılanlar bedenime giriyor çalışıyorlar bilgece ve nazikçe

Aç kalbini bir şey var oraya ait olan yerleştireceğim diyor biri

O benim erk hayvanım merakla açıyorum kalbimi

Zümrüt kristali bir gül bırakıyor, sonsuz kere açan, derin korkularının şifacısı

Ya ben öleyim mi ağlamayıp

Bitiyor yılanların işi, Mikail çekiyor beni dönüyorum geri

Güneş doğuyor 2010 un üzerine salmıyorlar sıra 2011 de

Çiziyorum 2011 i açılıyor kapı, bu kez yol ve orman aydınlık

Elimden tutuyor beş yaşım, sağımda Mikail

Bir mezara geliyorum kazıp içinden bir tabut çıkarıyorum,

Tabutta bebek vücutlu bedene reiki sembolünü çiziyorum

Ermiş olarak elinde değneği ve lambası ile ayağa kalkıyor peşine düşüyorum

Yere üç sembol çiziyor, Mikail sabırla anlamamı bekliyor, sadece görüyorum

Sırrı çözeceksin takılma yola düş diyor Ermiş

Bir kapı önüne varıyoruz, koca bir kapıyı açıyor

Dert etme bu alemi, sen 19sun parlat ışığını kalbindeki

Kapıları kapıyor geri dönüyoruz, önde ermiş arkada ben solumda beş yaşım sağımda Mikail

Yolda üç önemli insan sağımda beliyor, Ermiş hepsi için yapacaklarımı öğütlüyor

Anne ve babamla aramda ince bağları yeniden örüyor Ermiş

Karmik olanları kesiyor Mikail ve ardımda atalarım beliyor

Ermiş öpüyor beni uğurlarken

2011 in kapıları kapanıyor ardında ay doğuyor onun ardında güneş

Gece dilimde bir dolu dua ve kozmik kanalın eşliğinde uykuya dalıyorum

Rüyalarımdan gelecek bilgiye merakla daldığım uykudan sebepsiz yere uyanıyorum

Ah rüyalarımı anımsayamıyorum

Sabah sayfalarına sığınıyorum, Kirke’nin devam eden öyküsüne dalıyorum

Elime telefonu alıyorum bir post; 12.12 rune sembollerini çizin

Kafamda şimşekler çakıyor,

Ermiş’in verdiği üç sembol ile ilintili sır rune sembollerinde yatıyor

Bir kart çekiyorum...

Aziz

İçten gelen sesi dinle Azizim, derinden gelen ses

O en doğrusunu biliyor

evrim