12.12
Çok büyük işlere girmeyeceğim, bu kez bu kapıyı elimdeki
enstrümanlarla geçeceğim
Birine ihtiyaç duymadan, kendime bu sorumluluğu büyük
görmeden
Adım evrim, heybemdeki mevcut olanlardan da verim alabilirim
Derin korkularıma tüpsüz dalacağım, gözüm pektir kalbimden
ise gelen ses
Nerden bilir ki aklım ucu atama dokunan bir derdim varmış
Bunu görebildiğim sistemler var doğruluğundan adım gibi
eminim
2010 yılını temizlemeye niyetle kapanıyorum mabedime
Ey Mikail tutar mısın elimden? Bu yıl zorluydu yaşamımda
Sağımda hissediyorum seni, kalbimden geçirdiğim anda
buradasın
Ah koruyucu rehber, ah Yüce Yaratıcı’
ın vazifelisi
Elimle çiziyorum 2010’u ve yılan ruhunu çağırıyorum, o benim
yoldaşım
Kapı gibi açılıyor 2010, 20 bir yana 10 diğer yana ve ortada
bir yol beliriyor
Karanlık bir ormanda, gözlerim görmeden, ıslak çamurlu yola yalınayak
düşüyorum
Korku mu? çok cılız çünkü Mikail sağımda sesini duyuyorum,
bir de üçüncü gözüme artık güveniyorum
Birden bir boşluğa düşüyorum dakikalarca, varacağım yerden
bihaber
Bir kuyu bu, içi su ve yılan dolu bir kuyu, yılanlar şefkat
dolu
İkisi ellerimden tutar gibi, buradayız teslim ol bize der
gibi
Ben kendimi bırakıyorum, gözlerim bırakıyor damlaları
Yılanlar bedenime giriyor çalışıyorlar bilgece ve nazikçe
Aç kalbini bir şey var oraya ait olan yerleştireceğim diyor biri
O benim erk hayvanım merakla açıyorum kalbimi
Zümrüt kristali bir gül bırakıyor, sonsuz kere açan, derin
korkularının şifacısı
Ya ben öleyim mi ağlamayıp
Bitiyor yılanların işi, Mikail çekiyor beni dönüyorum geri
Güneş doğuyor 2010 un üzerine salmıyorlar sıra 2011 de
Çiziyorum 2011 i açılıyor kapı, bu kez yol ve orman aydınlık
Elimden tutuyor beş yaşım, sağımda Mikail
Bir mezara geliyorum kazıp içinden bir tabut çıkarıyorum,
Tabutta bebek vücutlu bedene reiki sembolünü çiziyorum
Ermiş olarak elinde değneği ve lambası ile ayağa kalkıyor
peşine düşüyorum
Yere üç sembol çiziyor, Mikail sabırla anlamamı bekliyor,
sadece görüyorum
Sırrı çözeceksin takılma yola düş diyor Ermiş
Bir kapı önüne varıyoruz, koca bir kapıyı açıyor
Dert etme bu alemi, sen 19sun parlat ışığını kalbindeki
Kapıları kapıyor geri dönüyoruz, önde ermiş arkada ben
solumda beş yaşım sağımda Mikail
Yolda üç önemli insan sağımda beliyor, Ermiş hepsi için
yapacaklarımı öğütlüyor
Anne ve babamla aramda ince bağları yeniden örüyor Ermiş
Karmik olanları kesiyor Mikail ve ardımda atalarım beliyor
Ermiş öpüyor beni uğurlarken
2011 in kapıları kapanıyor ardında ay doğuyor onun ardında
güneş
Gece dilimde bir dolu dua ve kozmik kanalın eşliğinde uykuya
dalıyorum
Rüyalarımdan gelecek bilgiye merakla daldığım uykudan
sebepsiz yere uyanıyorum
Ah rüyalarımı anımsayamıyorum
Sabah sayfalarına sığınıyorum, Kirke’nin devam eden öyküsüne
dalıyorum
Elime telefonu alıyorum bir post; 12.12 rune sembollerini
çizin
Kafamda şimşekler çakıyor,
Ermiş’in verdiği üç sembol ile ilintili sır rune
sembollerinde yatıyor
Bir kart çekiyorum...
Aziz
İçten gelen sesi dinle Azizim, derinden gelen ses
O en doğrusunu biliyor
evrim